آزمون آیلتس (IELTS) یا International English Language Testing System یکی از معتبرترین و پرطرفدارترین آزمون‌های زبان انگلیسی در جهان است که توسط سه سازمان بریتانیایی، استرالیایی و کانادایی برگزار می‌شود. این آزمون به اندازه‌گیری مهارت‌های شنیداری، خوانداری، نوشتاری و گفتاری زبان‌آموزان در زبان انگلیسی می‌پردازد و نمره‌ای بین صفر تا نه به آن‌ها اختصاص می‌دهد. نمره آیلتس معمولا برای اهداف تحصیلی، مهاجرتی و شغلی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این مقاله به بررسی بخش دوم اسپیکینگ آزمون آیلتس می‌پردازیم.

آزمون آیلتس شامل چه بخش‌هایی می‌شود؟

پیشتر در مقاله “آزمون آیلتس چیست؟ + جزئیات هر بخش” به توضیح کامل در خصوص آزمون آیلتس و بخش‌های مختلف آن پرداختیم. آیلتس برای ارزیابی چهار مهارت اصلی زبان انگلیسی، شامل چهار بخش می‌شود.

1. Reading: که مهارت خوانذن و درک مطلب داوطلب را ارزیابی می‌کند.
2. Listening: این بخش همانطور که از نامش پیداست، مهارت شنیداری و میزان درک داوطلب از گفتار دیگران را می‌سنجد.
3. Writing: در این بخش از آزمون آیلتس، مهارت نوشتاری و توانایی داوطلب در نوشتن مطلب به زبان انگلیسی مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.
4. Speaking: و آخرین بحش آزمون آیلتس که از چالش‌برانگیزترین بخش‌های این آزمون محسوب شده و معمولا برای زبان‌آموزان دشوارتر است؛ بخش اسپیکینگ! در این بخش مهارت گفتاری داوطلب سنجیده می‌شود. با توجه به ساختار بخش اسپیکینگ آزمون آیلتس، توانایی داوطلب در سخن گفتن درباره موضوعات آشنا و ناآشنا و بسط و شرح دادن این موضوعات مورد بررسی قرار می‌گیرد.

از آنجایی که مهارت اسپیکینگ همواره از مهار‌ت‌های دشوار زبان انگلیسی بوده و ربان‌آموزان نیز در آن اعتماد به نفس کمتری دارند، در ادامه این مقاله ببخش اسپیکینگ آزمون آیلتس را معرفی کرده و روش پیشرفت در این مهارت را خواهیم گفت.

بخش اسپیکینگ آزمون آیلتس

بخش اسپیکینگ آزمون آیلتس یک مصاحبه شفاهی است که بین داوطلب و یک آزمون‌گر حرفه‌ای انجام می‌شود. این بخش حدود ۱۱ تا ۱۴ دقیقه طول می‌کشد و از سه قسمت تشکیل شده است.

بررسی سه بخش آزمون اسپیکینگ آیلتس

در بخش اول آزمون‌گر سوالات کلی و شخصی از زبان‌آموز می‌پرسد که مربوط به موضوعاتی مانند خانواده، تحصیل، شغل، علایق و سرگرمی‌ها است. در بخش دوم اسپیکینگ آزمون آیلتس، زبان‌آموز یک کارت کوچک (به نام cue card) دریافت می‌کند که یک موضوع و چند عنوان در رابطه با آن موضوع روی کارت نوشته شده است. داوطلب باید درباره موضوع اصلی به مدت ۱ تا ۲ دقیقه صحبت کند. پیش از آغاز صحبت کردن، زبان‌آموز یک دقیقه فرصت دارد تا برای ارائه خود یادداشت برداری کرده و سپس باید یک تا دو دقیقه درباره موضوع صحبت کند. در قسمت سوم اسپیکینگ آیلنس، آزمون‌گر سوالاتی گسترده‌تر از زبان‌آموز می‌پرسد که مربوط به موضوع قسمت دوم است.

انجام یک مکالمه به زبان انگلیسی، شاید با کمی تمرین و استمرار، کار چندان دشواری به نظر نرسد. اما اگر بخواهیم برای دو دقیقه، بدون توقف و بدون اینکه از ما سوال شود، درباره موضوعی خاص صحبت کنیم، ممکن است ابتدا کمی ترسناک به نظر برسد. در این شرایط، گرامر و لغات تنها دغدغه شما نیست، بلکه اطلاعات و اینکه چه می‌گویید نیز یک چالش دیگر است.

بررسی بخش دوم اسپیکینگ آزمون آیلتس

بخش دوم اسپیکینگ آزمون آیلتس یکی از مهم‌ترین و چالش‌برانگیزترین بخش‌های این آزمون است. در این بخش، زبان‌آموز باید توانایی خود را در بیان ایده‌ها، احساسات، تجربیات و داستان‌ها به زبان انگلیسی نشان دهد.

همانطور که پیش‌تر اشاره کردیم، در بخش دوم اسپیکینگ آیلتس، شما یک کارت دریافت خواهید کرد. بر روی که این کارت، یک موضوع نوشته شده و سپس چند زیرعنوان. مانند تصویر زیر:

پس از دریافت کارت، شما یک دقیقه فرصت دارید موضوع را بخوانید، درباره پاسخ‌تان فکر کنید و در صورت نیاز، یادداشت‌برداری کنید. در این یک دقیقه، ابتدا شما باید موضوعی که می‌خواهید درباره‌اش سخن بگویید را مشخص کنید. سپس برای هر کدام از زیرعنوان‌ها، یک یا دو کلمه کلیدی یادداشت کنید. یک دقیقه، زمان کوتاهی‌ است، پس به فکر نوشتن جملات کامل نباشید. بلکه موضوعات کلی و کلمات کلیدی مربوط به آن‌ها را مشخص کنید.

نکات بخش دوم اسپیکینگ آزمون آیلتس

برای موفقیت در این بخش از آزمون، زبان‌آموز باید به موارد زیر توجه کند:

1. موضوع کارت را با دقت بخوانید و از محدوده آن خارج نشوید.
2. برای یادداشت برداری از کلمات کلیدی و عبارات کوتاه استفاده کنید و نسبت به ترتیب و ساختار ارائه خود برنامه‌ریزی داشته باشید.
3. در زمان ارائه، از لحن و تن صدای مناسب استفاده کند و با اعتماد به نفس و روان صحبت کند. (آرام و مضطرب صحبت نکنید)
4. از دایره لغات و ساختارهای گرامری متنوع و مناسب استفاده کنید و از تکرار و تلفظ نادرست پرهیز کنید.
5. مثال‌ بزنید و جزئیات را تعریف کنید تا ارائه خود را جذاب و قابل درک کنید. (اما از موضوع دور نشوید!)
6. از اتصال‌دهنده‌ها، عبارات انتقالی و نشانه‌های زمانی استفاده کنید تا سخنان شما منسجم و مرتب باشند. (coherence)
7. پاسخ کامل دهید و از پاسخ‌های کوتاه و تک کلمه‌ای خودداری کنید.
8. از وقت خود به خوبی استفاده کنید. نه خیلی کوتاه و نه خیلی طولانی صحبت کنید.
9. از خطاهای خود بگذرید و اجازه ندهید که خطاهایتان بر ادامه صحبت‌های شما تأثیر بگذارند.

استراتژی‌های بخش دوم اسپیکینگ آیلتس

برای موفقیت در پارت دوم اسپیکینگ آزمون آیلتس، استراتژ‌ی‌ها و ترفندهایی وجود دارند. این استراتژی‌ها می‌توانند به شما کمک کنند، در این بخش از آزمون، اعتماد به نفس بیشتری کسب کرده و عملکرد بهتری داشته باشید. در ادامه به چند استراتژی مهم این بخش اشاره می‌کنیم و هر کدام را به اختصار توضیح می‌دهیم.

PPF معروف‌ترین تکنیک برای اسپیکینگ آیلتس

ppf یکی از معروف‌ترین تکنیک‌های بخش دوم اسپیکینگ آیلتس است. این نام، مخفف سه زمان اصلی یعنی past، present، future می‌باشد. یعنی چه؟ این تکنیک، به شما می‌گوید درباره موضوع مورد نظر، ابتدا یک داستان از گذشته خود تعریف کنید، سپس داستان یا نکاتی از زمان حال بگویید و در انتها درباره آینده آن موضوع اظهار نظر کنید.

این استراتژی موافقان و مخالفان خود را دارد. برخی بر این باورند که این تکنیک، کار را برای داوطلبین آسان‌تر می‌کند و به صحبت‌های او، نظم و هدف می‌دهد. برخی دیگر نیز می‌گویند این استراتژی، زبان‌آموز را گیج کرده و کار را برایش سخت‌تر می‌کند، چرا که به جای یک داستان، باید سه داستان ارائه دهد. شما می‌توانید در تمرین‌های خود، این ساختار را تمرین کنید و بازخوردتان را ارزیابی کنید. اگر در هنگام استفاده از این استراتژی، زیادی در فکر فرو می‌روید یا برای هر زمان، به سختی موضوعی می‌یابید، شاید این تکنیک زیاد مناسب نیاشد.

روش Structured Approach

روش ساخت یافته یا structured approach، به شما ساختاری برای سخن گفتن در بخش دوم اسپیکینگ آیلتس ارائه می‌دهد. در این روش، ابتدا در یک دقیقه زمان اولیه، درباره موضوع کلی مورد نظرتان فکر و تصمیم‌گیری می‌کنید. توجه کنید انتخاب موضوع نباید زمان زیادی از شما بگیرد. به طور مثال اگر از شما خواسته شده درباره بهترین سفر عمرتان سخن بگویید، نباید در انتخاب سفر تردید کنید. حتی می‌توانید دروغ بگویید!! بله درست است. در آزمون آیلتس، محتوای گفتار شما اهمتی ندارد، بلکه مهارت‌های زبان انگلیسی شماست که سنجیده می‌شود. پس می‌توانید حتی یک داستان ساختگی را تعریف کنید.

در مرحله بعد، زیرعنوان‌ها را دنبال کنید و برای هر کدام یک یا دو کلمه کلیدی بنویسید. وظیفه این کلمات کلیدی، یادآوری پاسخی است که در نظر دارید. چرا که در هنگام صحبت کردن، زمانی برای تفکر ندارید، پس این کلمات کلیدی که خودتان نوشته‌اید، به شما می‌گویند درباره چه صحبت کنید. زمانی که برای تمام زیرعنوان‌ها، کلمات کلیدی خود را یادداشت کرده‌اید، تقریبا کار شما در مرحله آمادگی تمام است. اگر وقت اضافه داشتید، می‌توانید به اولین جمله‌‌ی خود فکر کنید تا شروعی محکم و با اعتماد به نفس داشته باشید. فراموش نکنید که اعتماد به نفس، نقش موثری در عملکرد شما دارد. پس محکم و با صلابت سخن بگویید و از آرام صحبت کردن بپرهیزید.

در مرحله نهایی برای شروع به صحبت کردن، ابتدا موضوع خود را معرفی کنید.  سپس با نیم‌نگاهی به کارت، و کلمات کلیدی خود، سراغ موضوع بعدی بروید. ربط دادن این عناوین به یکدیگر بسیار مهم‌ است. برای این منظور اتصال‌دهنده‌ها (connectors) بسیار کاربرد دارند.

تکنیک Free-Flowing Approach

این روش، همانطور که از نامش پیداست، قید و بند کمتری دارد و داوطلب آزادی عمل بیشتری دارد. شاید تصور کنید این موضوع نکته قوت این روش است. اما کاملا برعکس، نبود یک ساختار خاص، باعث سردرگمی و حواس‌پرتی می‌شود. اما این روش چطور کار می‌کند؟

مرحله اول، بسیار شبیه به استراتژی قبلی است. ابتدا درباره موضوع اصلی خود تصمیم‌گیری کنید. اما در مرحله دوم، به جای اینکه سراغ زیرعنوان‌های کارت بروید، دو یا سه تا از جزئیات موضوع را به دلخواه خود انتخاب کنید و کلمات کلیدی خود را در رابطه با آن‌ها بنویسید.

شاید بپرسید، “آیا اگر درباره زیرعنوان‌های کارت سخن نگوییم، نمره‌مان کم نمی‌شود؟” پاسخ: “خیر! شما موظفید درباره موضوع اصلی صحبت کنید، زیرعنوان‌ها فقط پیشنهاداتی هستند تا به شما کمک کنند.” پس می‌توانید با خیال راحت زیرعنوان‌ها را نادیده بگیرید. در آخرین مرحله آمادگی، مانند قبل اگر از یک دقیقه زمان اضافی برایتان ماند، جمله اول خود را آماده کنید. نهایتا، شروع به صحبت کنید. اول موضوع خود را معرفی کرده و سپس به سراغ جزئیاتی بروید که از پیش انتخاب کرده‌اید. شما در اینجا آزادی عمل بیشتری دارید و اگر نکته‌ای به نظرتان رسید که از قبل درباره‌اش فکر نکردید، می‌توانید آن را بازگو کنید (البته به درستی جملات و کلمات دقت داشته باشید).

سخن آخر

بخش دوم سپیکینگ آیلتس یک فرصت است تا زبان‌آموزان قدرت ارائه و سخنرانی خود را به زبان انگلیسی نشان دهند. در این بخش، در صورت تسلط کافی به گرامرهای مختلف، به راحتی می‌توانید از ساختارهای گرامری متنوع استفاده کنید در حالی که در دیگر بخش‌ها، محدودتر هستید. برای تمرین این بخش، می‌توانید موضوعات متعددی را انتخاب کرده و دو دقیقه درباره‌ آن‌ها صحبت کنید. برای تمرین و پیشرفت بیشتر، می‌توانید صحبت‌های خودتان را ضبط کنید و سپس بررسی کنید تا اشتباهات خود را تصحیح کنید. با تکرار این تمرین، میزان تسلط شما به این نوع صحبت کردن بالا می‌رود و نهایتا نتیجه بهتری خواهید گرفت. با رعایت نکات فوق و با انتخب و تمرین یکی از استراتژی‌هایی که ذکر شد، شما می‌توانید در این بخش بهترین عملکرد خود را داشته باشید و نمره مناسبی کسب کنید، همچنین در مقاله چطور آیلتس بخوانم تا به نمره 7 به بالا برسم نیز روش های کاربردی برای کسب نمره بالا و موفقیت در آزمون آیلتس مطرح شده است.